Op 29 september 2021 is Sjef van Alebeek, de bedenker van de F1 quiz, op 59 jarige leeftijd overleden.
We verliezen in Sjef een goede vriend en een bevlogen mens.
Zijn unieke gevoel voor ironie en cynisme zal u als quizdeelnemer vermoedelijk niet ontgaan zijn, want de vragen van de F1 quiz waren altijd doorspekt met zijn gevoel voor humor.
Een van zijn mooiste staaltjes van humor staat op een plek waar geen enkel weldenkend mens ooit zal kijken: De verplichte privacy verklaring die iedere website (en dus ook onze) dient te hebben.
En dat is eigenlijk precies wat Sjef typeert. Zijn beste dingen deed hij op een haast onzichtbare manier. Hij haalde het beste in mensen naar boven, had op de juiste momenten de juiste woorden voor zijn vrienden wanneer die even een hart onder de riem of een schop onder de kont nodig hadden. Die ogenschijnlijk onzichtbare kracht van Sjef was voor ons, zijn vrienden en dierbaren, heel voelbaar.
We gaan hem missen.
We koesteren al datgene wat hij voor ons heeft betekend en de mooie herinneringen die hij ons heeft nagelaten.
Sjef laat zijn vrouw Miranda en zonen Daniel en Remy na.

Sjef

Sjef is niet meer. De bedenker van ons spelletje heeft het leven moeten verlaten en het verlies valt ons zwaar. We verliezen onze vriend en raadgever, een dagelijkse dosis humor, een dan weer cynische, dan weer ironische commentator die de zaken even in het juiste perspectief zet, een discussieleider die zelf stevig meepraat.
De F1-quiz, zijn creatie, zal natuurlijk doorgaan. Maar het zal wel even wennen zijn. Want Sjef was zoveel meer dan alleen de bedenker. Hij was de drijvende kracht die steeds weer originele vragen wist te verzinnen, hij was degene die de bijdrages kritisch las en van het nodige commentaar voorzag. Die met een ieder van gedachten wilde wisselen over Formule 1, maar ook over de politiek, over literatuur, de kwaliteit van de mandarijnen, de geschiedenis van van Gogh en over een kunstwerk in het Utrechts Centraal Museum. Die zelfs vanaf zijn ziekbed nog in de gaten hield of alle linkjes op de site wel klopten, of alle paginaā€™s wel up-to-date waren. Maar bovenal was Sjef een vriend met wie je over alles in vertrouwen kon praten, die je recht-voor-zā€™n-raap van advies voorzag of een relativerende grap in petto had wanneer je dat nodig had.

Als ik Sjef zou moeten vergelijken met een Formule 1 coureur dan is dat waarschijnlijk Jacques Laffite. Voor wie ā€˜m nog niet kent: Laffite was zoā€™n rijder die heel snel was maar zich ook heel goed wist te vermaken buiten de baan. Naast zā€™n helm en racepak lagen steevast een paar hengels, schepnetten en potten met aas.
Maar behalve autocoureur en levensgenieter was Laffite ook een familiemens. Voor zijn eigen familie maar zeker ook voor zijn racefamilie. Het was ook niet voor niets dat Laffite bijna zijn hele carriĆØre voor Ligier reed. Binnen dat team was hij feitelijk een vader naast teamchef Guy Ligier. Hij was zoā€™n persoon die iedereen bij naam kent, die weet hoe het met hun ouders gaat, wat de schoolcijfers zijn van de kinderen, wat hun favoriete film is, wat een ieder graag doet in zā€™n vrije tijd. Iemand die oprecht is geĆÆnteresseerd in een ander en niet alleen in datgene wat hij of zij op tafel kan leggen.
Zoā€™n figuur was Sjef ten-voeten-uit.

Het zal alweer zoā€™n 18 jaar geleden zijn geweest dat Sjef zijn eerste spelletje ā€˜Raad de Plaatā€™ bedacht. Dat was destijds nog op het forum van de Jos Verstappen Info Page. De regels waren simpel: plaats een plaatje op het forum en laat iedereen maar raden: wie, wat, waar en wanneer, en soms wat meer. Enige randvoorwaarde: het plaatje moet wat te maken hebben met de Formule 1.
Al gauw had Sjef een trouwe schare aan spelers om zich heen verzameld die allemaal goed waren in het raden van de plaatjes en vooral ook het vertellen van de verhalen om de plaatjes heen. En uiteraard vertelde Sjef graag mee, onder andere over de avonturen van de rijders van Mercedes en Auto Union uit de jaren ā€™30 van de vorige eeuw, want die raceperiode was Ć©Ć©n van zijn grote passies.
Sjef had het goed voor elkaar want zijn hoekje was de enige plek op het Verstappen forum waar het fijn vertoeven was en waar de gesprekken normaal en beschaafd bleven. Waar je, als je iets niet wist of als je ergens iets verkeerd begrepen had, gewoon vriendelijk op de juiste weg werd geholpen en waar gesprekken werden gevoerd waar een ieder wijzer en rijker uit kwam.
Om onduidelijke redenen werd Sjef daar na enkele jaren plotseling aan de kant gezet. Anderen zouden zijn taak wel overnemen. Er viel echter niets over te nemen want het hele clubje mensen besloot om daar, solidair met Sjef, ook te vertrekken. EĆ©n van de deelnemers, Jeroen, had binnen een week een nieuwe plek voor ons gebouwd: het RetroGP forum. En alle gebruikers van het eerste, tweede en derde uur of van welk uur dan ook waren welkom en kwamen dan ook en-masse er naartoe. Een gezelschap, of community in moderne termen, dat nog altijd bestaat in de vorm van een gelijknamige appgroep.
Het spel bleef hetzelfde: plaatjes raden. En dat plaatjes raden ging ver. Er kwam zelfs kennis van Belgische bermpalen en de kunst van het strobalen vlechten bij kijken.
En er was ruimte voor veel meer discussie en gesprekken, uiteraard over de Formule 1, maar ook over andere raceklasses, andere sporten, maatschappelijke kwesties of een moppentrommel. Maar de opzet bleef hetzelfde: we discussiƫren stevig maar we zeiken elkaar niet af. Geheel volgens de sfeer die Sjef had gecreƫerd.

Inmiddels hadden we de eerste kartuitjes al gehad. De eerste keer was nog ten tijde van het Verstappen forum. Deze evenementen werden stilaan steeds groter en mooier. Gezellig was het vanaf de eerste minuut, iedereen die elkaar slechts kende van een nickname kon elkaar eens in levende lijve aanschouwen. En de sfeer was altijd goed. Sjef trad zelden op de voorgrond, joeg, zoals hij het zelf altijd zei, het veld voor zich uit en genoot rustig van wat hij had samengebracht. Je zou zeggen dat alle deelnemers daar een aandeel in hadden maar een vriendelijk gesprekje hier en een goeie grap daar van de aanstichter zorgden ervoor dat iedereen prima in zā€™n vel zat en dat velen aan het einde van de avond met wat weemoed afscheid van elkaar nam omdat de thuisreis toch eens een keer aangevangen moest worden. En eenmaal teruggekeerd liet iedereen nog even op het forum weten veilig thuis te zijn gekomen en werd verteld hoe leuk men het had gevonden.

Met het groeien van het forum kwamen ook de verhalen van Sjef. Verhalen die werden geschreven zonder dat er een te raden plaatje voor nodig was. Over een zekere Schraalhans die Jos Verstappen vooruit moest helpen, over vreemde avonturen van de Schumachers en Raikkonen, een gedenkwaardig tafelgesprek van Matthijs van Nieuwkerk met Christijan Albers als verklede circustent en meer. En met zijn eigen verhalen moedigde hij anderen ook aan om hun verhalen toe te vertrouwen aan het digitale schrift. En daarmee werd er, naast veel geraden platen, ook veel geschreven en gelezen. En met het lezen werd er ook weer veel met elkaar gesproken.
Op een gegeven moment begon de belangstelling voor het raden van plaatjes terug te lopen. Door de komst van Google Images was het raadsel zo opgelost en daar was zodoende niet veel meer aan. Maar Sjef had al weer wat anders bedacht. Eerst op het RetroGP forum, maar daarna met een eigen site. En dat was de Formule 1 Quiz, kortweg F1 quiz.

Quizsites en F1 spellen waren er genoeg, maar er was er niet Ć©Ć©n als de F1 quiz. Want veel vragen waren voorzien van een lichtelijk ironisch of cynisch sausje wat vaak aan de actualiteit was ontsproten. Had een coureur een markante uitspraak gedaan, dan kon je er donder op zeggen dat daar in de quiz een toespeling op zou worden gemaakt. Was er een dreigend handgemeen geweest, of een heftige woordenwisseling, dan kwam er wel een vraag in de stijl van een boksmatch. En uiteraard kwamen onze nationale F1 commentatoren ook vaak in de vraagstelling voorbij.
Zonder het misschien te beseffen had Sjef, samen met Marcel, een column gemaakt in de vorm van een quiz waar velen plezier aan hadden. Opinie maken in de vorm van een spel, je moet er maar opkomen. En het dan ook nog waarmaken.

De eerste versie van dat ā€˜verdomd leuke spelletjeā€™ werd dus uitgeprobeerd op RetroGP, daarna groeide de quiz snel door op een eigen website totdat er bij tijd-en-wijle wel 60 tot 80 deelnemers aan meededen. En er kon gestreden worden om echte prijzen: de legendarische F1-quiz biertjes met historische namen en dito etiketjes. Hangar Straight, Blanchimont, Sainte Devote, Hesketh Ale, Geuze de Gilles, Blond Tremblant en nog veel meer. Bestonden die biertjes echt? Ja natuurlijk, ze werden gemaakt door een bevriende hobby brouwer. Van die quizbiertjes was er altijd slechts Ć©Ć©n exclusief exemplaar met het unieke etiket. In totaal een slordige 200 unieke etiketontwerpjes. In de beginjaren waren er ook nog de Max Verstappen cartoons.
Of het spel en de site geld konden opleveren was een oninteressante vraag, met een nog oninteressanter antwoord. Plezier maken en deelnemers een platform geven om gezellig samen te komen, daar ging het om.
En ook hier werden weer verhalen verteld, opinies gevormd en werd er ook gediscussieerd. Over de quizvragen konden ā€˜de jongens van de F1-quizā€™ soms flink bakkeleien. De grenzen van het spel werden opgezocht en opgerekt. ā€œWelk kleur shirt draagt Eddie Jordan op zondag?ā€ Of ā€œHoe vaak komt Djek tijdens de race een oninteressant kletspraatje houden?ā€ Dat waren incidentele maffe vragen, maar doorgaans gingen de vragen altijd over wat er op dat moment speelde en actueel was. Sjef leidde het allemaal in goede banen en hield iedereen scherp.

En daarmee kom ik op een uitspraak die ik een keer in een opinieblad tegenkwam: ā€œEchte leiders zie je nietā€. Die zinsnede is ontegenzeggelijk van toepassing op Sjef. Want hij wist op een haast onmerkbare, onzichtbare manier mensen bij elkaar te brengen en uit iedereen het beste naar boven te laten komen.

Lieve Sjef, het was een genoegen om je gekend te hebben, met je gewerkt te hebben, met je over alles te kunnen praten. Waarschijnlijk spreken we voor velen als we zeggen dat door je aanwezigheid je ons een prachtige, rijke ervaring meegegeven hebt. Wij zullen je nooit vergeten.
Merci.

Klik hier om een reactie te geven of een berichtje achter te laten.