Dit weekeinde wordt er weer gereden in Montreal. Het is bijna 40 jaar geleden dat de eerste Grand Prix op het Isle de Notre Dame werd gereden. Bijna, want de Canadese Grand Prix was toen nog de afsluiting van het seizoen, vaak in de regen, heel soms al in de natte sneeuw. Niemand had destijds zin in de Grand Prix, een citaat van die tijd vertelde dat alleen Nelson Piquet, Jean Pierre Jarier en Gilles Villeneuve niet konden wachten op de start. Piquet reed voor de eerste keer in een Brabham, Jarier stond als vervanger van de op Monza verongelukte Ronnie Peterson op pole met de Lotus en Villeneuve reed een thuisrace want hij woonde op 50 kilometer van Montreal.
Piquet werd 11^e, maar de sterren van de race waren Jarier en Villeneuve. Jarier ging onbedreigd aan de leiding maar moest 22 ronden voor het eind naar de kant met een lekke olietank. Villeneuve nam over en won zijn eerste Grand Prix en maakte van een natte en koude bedoening een groots feest.

Nu, bijna 40 jaar later, zal zoon Jacques Villeneuve, voorafgaand aan de Grand Prix, een paar demonstratierondjes rijden met de wagen waarmee zijn vader won: de Ferrari 312 T3. En er is eigenlijk geen betere persoon te vinden om deze demonstratie te doen.
Vader en zoon hadden bepaald niet dezelfde rijstijl. Pa reed altijd zo dat de stukken er (soms) letterlijk vanaf vlogen. Zoon reed veel vaker op heel houden. Ik zeg bewust vaker want Jacques waagde ook graag een kansje, maar alleen als er niets op het spel stond of juist als het echt niet anders kon. De inhaalactie op Jerez, die hem de wereldtitel opleverde, was een nu-of-nooit actie. “Ik moest wel, anders had ik alleen maar kunnen volgen en was de gang naar de pits na afloop erg lang geworden.“
Gilles reed eigenlijk altijd zo. “Die wilde niet elke race winnen maar elke ronde” aldus Jody Scheckter, zijn teamgenoot in 1979 en 1980.

Maar de reden dat Jacques Villeneuve echt een juiste keuze is om dit rondje te rijden is niet vanwege de gedeeltelijke gelijkenis in rijstijl en ook niet vanwege de bloedverwantschap. Nee, het is vooral de overeenkomst in karakter. Gilles leidde zijn leven precies zoals hij het wilde en liet zich niet van de wijs brengen door allerlei mensen in zijn directe omgeving die zeiden dat het anders moest. En Jacques Villeneuve leidt precies zo’n leven. Jacques reed zijn wagens op de manier die hij wilde en nam beslissingen die iedereen ‘m af wilde raden. De Canadees trok zich daar nooit wat van aan.
Dat betekende niet dat ook alles wat vader en zoon in gedachten hadden goed uitpakte. Gilles heeft races verloren door te wild te werk te gaan en Jacques heeft zijn avontuur met BAR totaal verkeerd ingeschat.
Maar het gedrag van beide coureurs heeft ook geweldige momenten opgeleverd. Jacques race op Jerez 1997 werd al genoemd, maar wat te denken van het buitenom Schumacher inhalen tijdens de Portugese Grand Prix van 1996, terwijl het hele team je vertelt dat dat niet kan. En al die momenten dan Gilles Villeneuve uit schijnbaar onmogelijke positie weer een plek goed kon maken. En soms zelfs de race kon winnen met materiaal dat de naam niet waard was.

Oftewel, de perfecte opener van de Canadese Grand Prix, Jacques Villeneuve met de winnende wagen van zijn vader, een 40-jarig jubileum vierend.

Op de facebookpagina van RTL GP magazine is nu natuurlijk een meltdown gaande omdat Jacques Villeneuve natuurlijk op geheel eigen wijze wel eens kritiek levert op de lieveling van het magazine: Max Verstappen. Ik denk niet dat Jacques daar ooit wakker van ligt want die doet gewoon wat hij wil. En eigenlijk doet Max dat ook, maar uitspraken dat hij “iedereen een kopstoot geeft die kritische vragen stelt” zijn op z’n zachtst gezegd niet handig. Ik heb ook niet het idee dat er iets is in Max’ rijstijl dat aanpassing behoeft maar dat het eerder een stukje gedrag is wat ‘m in de problemen brengt. Journalisten waren al niet mals met ‘m en dat wordt zo alleen nog maar erger. En je kunt wel zeggen dat ‘ie gelijk heeft maar gelijk hebben is iets anders dan gelijk krijgen.

Een plek waar uitspraken over kopstoten zeker niet gepruimd zullen worden is Le Mans. Volgende week zal de 24 uur starten en dat betekent dat dit weekeinde de festiviteiten zullen starten. We kunnen dus spreken van de week van Le Mans. Want dit evenement is véél meer dan 24 uur, het is gewoon een volle week, en zelfs nog een beetje meer dan dat.
Afgelopen zondag mochten de deelnemers al testen en dat was niet geheel vrijblijvend: de nieuwelingen moesten laten zien dat ze het circuit van La Sarthe aankonden, dat ze in staat waren een ronde of 5 op snelheid te kunnen rijden, een soort 107% regel. Iets waar de zeer ervaren nieuwelingen Alonso, Button en Montoya met vlag en wimpel in slaagden.
Maar dat was het testen, komende zondag start de Le Mans week met de technische keuringen in het centrum van Le Mans, wat uiteraard minder zwaar moet worden opgenomen dan het is. Het is vooral een gelegenheid om het publiek te laten kennismaken met de teams en de rijders. Net zoiets als de proloog van de Tour de France, de presentatie van de hoofdrolspelers van het evenement.

Maandag nog wat meer keuringen en dan gaat het via de handtekeningensessie op dinsdag naar de vrije training op woensdagmiddag, gevolgd door de kwalificaties op woensdag- en donderdagavond. Op vrijdag mag je de pits in om te kijken hoe de teams in de garages werken en ga je ’s avonds de stad in voor de rijdersparade. Op zaterdag, je zou het bijna vergeten, volgt dan nog de race en op zondagavond kun je nog even uitchillen voordat je op maandagochtend het circuit wordt afgeveegd.
En dat alles voor €82,- entreegeld en ongeveer €200,- campinggeld, afhankelijk waar je staat en hoeveel ruimte je wenst in te nemen. In de Formule 1 heb je dan net een plekje op een modderige aarden wal op 100 meter van de baan, voor slechts een zaterdag en een zondag, als je pech hebt alleen voor de zondag.

Wat kunnen we verwachten van de grootste endurance race van de wereld? Als er niets mis gaat wordt het een 1-2 voor Toyota en Toyota zal zijn best doen om de Alonso wagen voorop te krijgen want dat levert de meeste publiciteit op.
Maar met Toyota gaat er altijd wel wat mis: een gesmolten kabeltje in 2014, een loszittend kabeltje in 2016, een verbrande koppeling in 2017 omdat een enthousiaste concullega werd aangezien voor een marshall. En als ik even kijk naar de resultaten van de 6 uur van Spa, daar had Toyota twee ronden voorsprong op de snelste Rebellion, dat is grofweg 1 ronde op Le Mans. Over 24 uur vertaalt zich dat naar 4 ronden, oftewel een klein kwartier voorsprong. Dan mag er niet veel misgaan…
Het kan dus nog best spannend worden….

En dat geldt ook voor de LMP2 en de GT klasses. Vaak is de strijd in deze klasses op zondagmiddag nog aan de gang. In de GTE-PRO klasse viel de beslissing vorig jaar pas in de laatste ronde.
Wat betreft de LMP2 klasse zou ik het echt niet weten. Misschien dat G-Drive of het team van Jackie Chan weer hoge ogen kan gooien maar voor hetzelfde geld gaat het heel anders. Deze klasse is al jaren onvoorspelbaar dus doe ik lekker geen voorspelling.
In de GT klasses zie ik vooral kansen voor de Fords en de Porsches aangezien deze de hoogste ogen gooiden tijdens de testdag. Aston Martin en Ferrari zie ik alleen als outsiders, als er bij Ford en Porsche iets misgaat.

Maar wat ik vooral verwacht is weer een groot feest, de hele week lang. Een ieder die er heen gaat wens ik veel plezier. Ik zal het dit jaar weer moeten doen met TV-beelden.