Half Nederland zat zondagavond handenwrijvend voor de buis, Max was boos en dan weet je dat spektakel altijd gegarandeerd is. Al in zijn karttijd betekende een boze Max de tanden in het stuur om vervolgens het hele veld op te rollen en met het schaamrood op de kaken naar huis te sturen.

In 2014 reed Max de Florida Winter Series als voorbereiding op zijn Formule 3 campagne bij van Amersfoort Racing.  De Ferrari junioren Nicolas Latifi en Antonio Fuoco reden daar ook. De FWS was een initiatief van Ferrari en ze wilden hiermee hun eigen junioren in gelijke omstandigheden vergelijken met diverse andere talenten.  Maar Max had al snel het vermoeden dat de omstandigheden niet zo gelijk waren en dat Latifi en Fuoco ietsje meer vermogen mee kregen. Als 16-jarige broekie stond hij dan ook op en confronteerde de mannen van Ferrari hiermee. De reactie van Ferrari? Ze maakten hem belachelijk ten overstaan van het overige deelnemersveld. Mocht je je afvragen waarom Max nog altijd als een stier op de rode Ferrari reageert dan ligt hier de kiem. En Max was boos. De volgende dag pakte hij op Palm Beach de pole position en gaf hij in de race Latifi en Fuoco het nakijken. Will Buxton reed achter Max Verstappen toen deze in een onmogelijke bocht twee wagens tegelijk verschalkte, af en toe schrikt de arme Will hier nog wakker van. Mocht er ooit enige twijfel zijn geweest bij het kamp Verstappen dan was één ding na de FWS wel duidelijk, Max kon na zijn kartperiode zonder probleem de Formule 3 instappen. Een andere conclusie die we uit de FWS kunnen trekken is dat Ferrari, ondanks het feit dat ze alle data van Max ter beschikking hadden, geen poging ondernam om hem een contract als junior aan te bieden, in plaats daarvan verkozen ze het om hem publiekelijk te kijk te zetten. Een fout waar ze naar mijn mening nog regelmatig de rekening voor gepresenteerd krijgen.

Maar Max was dus in Mexico weer boos, hij domineerde alle vrije trainingen en was in de kwalificatie veruit de snelste maar op het moment suprême begon de motor te bokken. Weg pole position. Nu ging de pole naar zijn teamgenoot die deze prestatie vierde alsof hij zojuist het wereldkampioenschap had veroverd. Begrijpelijk als je ziet hoe diep de gifbeker is die hij leeg moet drinken. Natuurlijk ga je dan uit je dak, hij kon deze opsteker wel gebruiken en je gunt het deze immer goedlachse sympathieke man van Down Under toch zeker. Maar van Max had de uitbundigheid een onsje minder gemogen. In zijn frustratie over het missen van de pole begon hij zich aan het juichgedrag van zijn teamgenoot zichtbaar te ergeren. Bij de persconferentie zat Max dan ook met een gezicht als een oorwurm terwijl bij zijn teamgenoot de lach op het gezicht maar steeds groter leek te worden. Jos moest eraan te pas komen om Max een beetje te kalmeren. Het ene vaatje buskruit dat het andere vaatje buskruit in bedwang houdt.

In een interview dat Jack van Gelder met Jos Verstappen had, volgens mij praat Jos nog steeds niet met Kamphues, haalde Jos dit voorval aan wat achteraf misschien niet zo verstandig was, want de Engelse pers pikte dit op en de volgende dag schreeuwden chocoladeletters dat Max furieus was op zijn teamgenoot. Nu kun je je schouders hierover ophalen want een deel van de Engelse pers moet je niet serieus nemen. Alles voor de oplage. Maar aan de andere kant lijkt het erop dat Max in de buitenlandse pers steeds meer in het hoekje van bad guy wordt neergezet. Pers en publiek smullen nu eenmaal van een good guy versus de bad guy. In Duitsland kan een deel van de pers Max wel vreten vanwege zijn clashes met Vettel. Nu ligt Vettel ook niet heel goed bij de Duitse pers omdat Schumi daar nog steeds heilig is, maar de volgende Schumi staat ondertussen op de drempel van de F1 en geloof maar dat dan alle registers worden opengetrokken, de zoon van de Grote Michael tegen Mad Max. Ook in Italië weet men wel raad met schreeuwende krantenkoppen als Max weer eens een Ferrari van de baan heeft geramd. Maar vooralsnog richt men de pijlen meer richting de Scuderia en dan met name op de falende Vettel. Volgend jaar met Charles Leclerc zou dit wel eens kunnen omslaan mocht de jonge Monegask van meet af aan de Duitser het vuur na aan de schenen leggen.

De Britse pers ondertussen heeft een soort van haat-  liefdeverhouding met Lewis Hamilton, het lukt hen maar niet om in Lewis de good guy te zien, daarvoor is zijn levensstijl naast de baan te extrovert en op de track is hij juist te introvert. Hij is nu niet bepaald het type arbeidersjongen dat zo gewoon is gebleven, een van de voornaamste eisen wil je een good guy zijn. Voor de Engelse pers is het afwachten hoe George Russell en Lando Norris zich ontwikkelen. Beide jongelingen stammen overigens ook niet van het prototype arbeidersgezin af maar zijn wel ontzettend handig op de sociale media wat hen weer een stuk toegankelijker maakt. En dan is er ook nog Alex Albon die naar het schijnt een goede kans maakt op het laatste stoeltje bij Toro Rosso. Albon en Max hebben de degens al in het karten gekruist.
Om de rol van good guy toebedeeld te krijgen is het wel de bedoeling dat ze om de titel gaan strijden en voorlopig zitten ze nog in het achterveld. Maar ze hebben nog wel even de tijd totdat Hamilton definitief de helm aan de wilgen gaat hangen. Voornaamste kandidaat om Hamilton tegen die tijd op te volgen lijkt Mercedes junior George Russel te zijn.

Je krijgt dan een scenario waarin het voor de Engelse pers Max tegen George zal worden, de Duitsers doen het met Schumi tegen Max en de Italianen zullen Leclerc omhelzen en hem steunen in zijn strijd tegen de ultieme bad boy Max.

En Max? Die zal hopelijk nog heel vaak boos worden.