Een nieuw weekend, een nieuw podium. In plaats van 2e werd Max een keertje 3e in Japan. Als hij volgend jaar nou eens zijn stempelkaartje vol krijgt dan kunnen we weer een nieuwe overwinning bijschrijven.  Dat zou leuk zijn.
Maar ja, Grand Prix rijden is niet vergelijkbaar met zegeltjes sparen bij de supermarkt, ook niet bij de Jumbo, waar je een Max mobiel bij elkaar kan harken als je maar genoeg geld uitgeeft.

Ferrari Blues
Ik heb een beetje te doen met Ferrari. In de zomer leek het er eindelijk van te komen. De eerste titel in 10 jaar. Vettel was supersnel en Raikkonen had betere vleugels dan Bottas. Maar van dat beeld is weinig meer over. Mercedes heerst als een Duitse Adelaar en heeft de veren van het Italiaanse roodborstje uitgetrokken. Je vraagt je toch af hoe dat kan.

Eigenlijk weten we wel hoe dat kan; in de Schumachertijd had je een team staan met Ross Brawn, Jean Todt en Rory Byrne, en Schumacher zelf niet te vergeten. Die 4 gaven het team een granieten fundering op basis waarvan al heel wat succes weggeschreven kon worden. Daarbij had Jean Todt een heel sterk lobby lijntje openstaan naar de Ferrari fans in Parijs; Bernie Ecclestone en Max Mosely. Die verzonnen dan wel weer een regeltje of een straf om het paardje weer vooraan te krijgen…

Maar van dat viertal bij Ferrari is alleen Rory Byrne nog over, en die doet alleen wat consultancy werk. En van de 2 van Parijs is er niemand meer over….

 Het dreamteam van Ferrari is al heel lang niet meer

Dus het antwoord op de vraag waarom Ferrari elk jaar weer plat op z’n bek gaat is hierbij wel gegeven. Het is wel heel toevallig dat het steigerende paard ineens een balkende ezel is geworden nu er een extra sensor op de motor is geplaatst. De betekenis van die extra sensor zegt me niets maar de ontkenning van Ferrari op de vraag of dit vermogen kost des te meer.

Hamilton als een stoomwals
Hamilton maakte in Japan weer ouderwets gehakt van de tegenstand. Bottas was niet de uitblinker die hij in Rusland was en was dus niet in de positie om opzij te moeten gaan. In Amerika zal de Brit waarschijnlijk zijn 5e titel gaan ophalen en staat dan gelijk met Fangio. Alleen Schumacher heeft 7 titels maar wellicht haalt hij de Duitser ook nog in….

Weer een bokaal voor HAM

Amerika kijkt NASCAR
Niet dat er in Amerika veel Amerikanen zijn die dat zullen bekijken. COTA wordt tijdens de Grand Prix vooral bevolkt door Mexicanen en Europeanen aangevuld met enkele lokale fans. Sowieso is de belangstelling voor gemotoriseerde sporten aan het afnemen in Amerika. Maar de Amerikaanse autosportminnaars die er nog zijn zullen waarschijnlijk afstemmen op de NASCAR race in Kansas. Daar zullen weer 4 kanshebbers voor de Monster Cup worden geëlimineerd.

Chase Elliot won zondag in Dover dus hij kan ontspannen de races op Talladega en Kansas rijden. Voor Kevin Harvick waren de druiven zuur; bijna de gehele race aan de leiding maar na een pitstop bleek een wielmoer los te zitten met een extra pitsstop tot gevolg. Weg overwinning, maar wel de leiding in de punten als schrale troost. Harvick zal er ook wel komen, met of zonder overwinning want hij staat bijna een racewinst voor op de nummer 9 in de stand. En de nummer 9 tot en met 12 in de stand zullen na de race in Kansas de strijd om de titel verlaten.

Chase Elliot wordt kanshebber
Chase Elliot is wel een interessant figuur. Vreemd genoeg is hij een van de weinige 2e generatie rijders in het veld. In NASCAR heb je sowieso niet zoveel 2e of 3e generatierijders maar die paar die er wel waren, dat zijn dan meteen  beroemdheden. Je hebt de familielijn Petty: Lee Petty – Richard Petty (7 titels) – Kyle Petty – Adam Petty. Zelfs 4 generaties dus, maar helaas moeten we hierbij opmerken dat Adam Petty al dood is, verongelukt op de baan. En verder had je natuurlijk Dale Earnhardt  en Dale Earnhardt jr., maar jr is alweer gestopt.

Je had wel wat racende broers: Geoff, Brett en Todd Bodine, of Jeff en Ward Burton, of de Allisons.

En nu dus Chase Elliot, zoon van de immens populaire Bill Elliot die in de jaren ’80 en ’90 meedeed om de prijzen en zelfs dit jaar nog een keer meedeed op Road America. De populariteit van Elliot, 16 keer NASCAR’s populairste rijder van het jaar, was zo groot dat 8 oktober Bill Elliot day wordt genoemd in de staat Georgia, voor zover ik weet de enige autocoureur die een eigen dag heeft gekregen.

Chase Elliot is NASCAR’s nieuwe superster, copie van z’n vader

Populariteit
De populariteit van pa achtervolgt ook zoon maar Chase Elliot laat in elk geval niet merken dat hij daaronder gebukt gaat. Deze gaat koel en kalm te werk en valt op door zijn nette manier van rijden, ook iets wat hij van pa heeft meegenomen. Tot voor kort had hij niet gewonnen, maar 1 winst, op Watkins Glen, was genoeg om door te stoten naar de playoffs, en nu dus 1 winst waardoor hij een ronde verder is. Het zou zomaar kunnen uitmonden in een eerste Monster Cup, een opvolger van de Winston Cup die Bill Elliot in 1988 won…

Maar goed, de ene kampioen behaalt 21 oktober waarschijnlijk zijn 5e titel, de andere zou dan op weg kunnen gaan naar zijn eerste. Maar waar het in de Formule 1 het kampioenschap beslist is op 21 oktober zal dat in NASCAR pas op 18 november zijn, waarschijnlijk in de allerlaatste ronde van de race……

En verder…
Komend weekeinde is er de finale van de IMSA series: Petit Le Mans op Road Atlanta. Een paar jaar geleden werd de 10 uurs race verstoord en uiteindelijk stilgelegd door de slagregens van een orkaan. Nu is orkaan Michael in de buurt dus wellicht gebeurt dat dit jaar weer.

Het geheel is te volgen op www.imsa.com, met commentaar van Radio Le Mans. Dus als je een leuke race wil zien met heerlijk politiek incorrect maar wel goed inhoudelijk en humorvol commentaar is www.imsa.com je adres.
En uiteraard gaat Fernando Alonso ook weer proberen zijn plezier in racen terug te vinden in de 6 uur van Fuji….