London 23-03-1996
2006-2011 Karten. Meerdere titels
2012 Europacup Formula Renault 2.0, Formula Renault 2.0 ALPS
2013-2014 Europacup Formula Renault 2.0
2015 Formule 3
2016 GP3
2017-2018 Formule 2
Alexander Albon is misschien wel de minst bekende debutant van het huidige seizoen. Toro Rosso is lang op zoek geweest naar een opvolger voor Brandon Hartley en kreeg bij hun zoektocht herhaaldelijk de deksel op de neus. Norris mocht niet van McLaren en Ocon mocht niet van Wolff. En dan was er ook nog Red Bull belofte Dan Ticktum die niet genoeg licentiepunten haalde, en misschien ook wel een beetje vreemd gedrag vertoonde. Dus werd het oude archief maar weer eens van zolder gehaald en ging men dat eens doorspitten. Daar kwam men de naam van Alexander Albon tegen, in 2012 Red Bull junior maar mocht ook na dat jaartje weer zijn spulletjes inleveren, niet zozeer vanwege slechte prestaties maar meer vanwege een frauderende moeder die voor 6 jaar achter de tralies verdween.
Het zal wel allemaal niet in de koude kleren zijn gaan zitten, als zestienjarige jongen je moeder de bak in zien verdwijnen, en dan ook nog eens de Britse tabloids op je dak. Tot aan 2012 was Albon zeer succesvol in het karten, Nyck de Vries en Max Verstappen hebben nog tegen hem gereden. In 2010 werd Albon o.a. Europees kampioen in de karts, in 2011 werd hij tweede op het WK achter Nyck de Vries.
In 2012 debuteert Albon in de open formule klasse, hij rijdt Formule Renault 2.0, de Europacup en de Alps. Het is het jaar dat zijn moeder achter de tralies verdwijnt en de resultaten zijn navenant. Hij blijft na 2012 nog 2 jaar in de Formule Renault 2.0 hangen, in 2014 wordt hij derde, weer is de Vries hem te snel af.
In 2015 rijdt Albon Formule 3, zijn resultaten beginnen een stijgende lijn te vertonen; vijfmaal rijdt hij een podium. Een jaar later rijdt hij in de GP3 en is hij teamgenoot van Charles Leclerc. Diezelfde Leclerc waarvoor bijna iedereen tegenwoordig in katzwijm valt. Albon is de enige die Leclerc partij kan bieden, pas in de laatste race kan Leclerc zijn titel veiligstellen, Albon wordt tweede.
Een jaar later vinden we Albon terug in de Formule 2, hij kent een stroeve start en komt dat seizoen niet verder dan een tiende plaats. Ook vorig seizoen reed Albon in de Formule 2. Hij krijgt nu te maken met Norris, Russell, de Vries en nog wat sterke rijders. Russell en Norris krijgen dat seizoen alle aandacht, ze zijn de nieuwe generatie waar vooral de Britten hun hoop op gevestigd hebben. Albon lijkt anoniem rond te rijden maar weet viermaal tot winst te komen, driemaal meer dan Norris. Maar wat belangrijker is, in de laatste race weet hij de derde plaats veilig te stellen en daarmee de broodnodige punten voor een F1 licentie.
Maar eigenlijk had Albon al een ander pad voor zich uitgestippeld, Dams wilde hem laten debuteren in de Formule E. De inkt van zijn handtekening onder het contract was nog niet opgedroogd toen Helmut Marko ineens belde, of hij geen zin had om voor Toro Rosso te rijden.
De vraag is nu of Albon het stoeltje voor Ticktum moet warmhouden of dat hij een blijvertje is. Het antwoord is vrij eenvoudig. Als hij snel genoeg is dan mag hij blijven en ligt Kvyat eruit. Kan hij de Rus niet volgen dan mag hij hopen dat Dams hem nog bij de elektrische wagens wil hebben.
