Sebastian Vettel

Geboren Heppenheim 3-7-1987

Aantal Grand Prix: 219
Wereldkampioen: 2010, 2011, 2012, 2013
Aantal overwinningen: 52
Aantal poleposities: 55
Puntentotaal: 2745
Debuut: Verenigde Staten 2007
Eerste zege Italië 2008
 

1995-1998 Karten
2003-2004 Formule BMW series: Kampioen in 2004
2005-2006 Formule 3
2007 World Series by Renault

Formule 1 
2006-2007 BMW Sauber, 1 GP
2007-2008 Toro Rosso 
2009-2014 Red Bull
2015- Heden Ferrari 

Echt populair is de Heppenheimer bij de volgers van de Formule 1 nooit geworden. En nuchter beschouwd is dat best vreemd, ga maar na hij kwam als aanstormend talent de Formule 1 binnen en wist in zijn debuutjaar voor Toro Rosso, het team met Italiaanse roots, hun eerste en enige zege tot dusver te bezorgen en dan ook nog in Monza, de kathedraal van de Formule 1. In 2008 behaalde de Duitser 35 van de 39 punten voor Toro Rosso en was daarmee in zijn eentje ervoor verantwoordelijk dat het kleine Toro Rosso het grote Red Bull in de eindklassering voorbleef. Iets wat het daarna nooit meer zou presteren. In 2009 promoveerde Vettel naar Red Bull en werd hij tot babyschumi uitgeroepen, of het een titel is om trots op te zijn valt te betwijfelen maar misschien was dit een manier van de Duitse pers om hem op een voorzichtige manier als opvolger van de grote Schumacher te bestempelen. Duitsers doen wel vaker vreemde dingen.

Maar Vettel loste zijn belofte in, hij werd vier jaar achtereen wereldkampioen. En toch werd hij nooit zo populair als de zevenvoudig kampioen. Zijn schaduw bleef altijd boven Vettel hangen en nooit wist hij uit deze schaduw te treden. Vettel ging net als Schumacher naar Ferrari maar daar waar Schumacher tot ongekende hoogten steeg met de Scuderia daar moest Sebastian passen, hij kreeg het niet voor elkaar bij het team uit Maranello. De Duitse fans haakten massaal af. Langs de baan bleven ze weg en voor de buis werd er al snel weggezapt. Zijn resultaten uit het verleden werden al snel bij het grofvuil gezet en wat overblijft is het beeld uit het heden. En dat laat een Vettel zien dat te pas en te onpas met zijn vingertje wijst. Dat irritante vingertje dat hij bij alle overwinningen toont, maar ook dat vingertje dat zwaaiend uit de cockpit komt als een achterligger niet snel genoeg opzij gaat. De Vettel van tegenwoordig wordt enkel herinnerd aan zijn scheldkannonado richting Charley Whiting, zijn beuk die hij uitdeelde aan de bolide van Hamilton, zijn eeuwig gejank om blauwe vlaggen of het vragen om straffen als hij weer eens in het gras werd geduwd door met name Max. En sinds 2018 hebben wij ook de crash van Hockenheim waar hij opzichtig in leidende positie van de baan schoof en daarmee het zicht op een wereldtitel definitief verspeelde.

En misschien is de kritiek ook wel terecht, in 2018 had Vettel de beschikking over een wagen die de strijd met de Mercedes aankon, de randvoorwaarden waren ook optimaal, hij had in Raikkonen een teamgenoot die zichzelf zonder morren opofferde voor de Duitser en die gewillig opzij ging als men daar om vroeg. Het team was om Vettel gebouwd en hij hoefde alleen te leveren. En Vettel verzaakte en daar moet je verder geen smoesjes omheen verzinnen.

De teleurstellende resultaten zorgde voor een kleine paleisrevolutie binnen Ferrari, de zoveelste. Teamleider Arrivabene moest plaatsmaken voor Matteo Binotto maar de belangrijkste verschuiving is wel dat Charles Leclerc de plaats inneemt van Kimi Raikkonen. En dat terwijl de Fin misschien wel zijn sterkste seizoen uit zijn carriere achter de rug had. Kimi is dan misschien op leeftijd maar in zijn rol als tweede rijder had hij nog wel een tijdje door kunnen gaan. Dat er nu voor Leclerc gekozen is is een teken dat men niet meer onvoorwaardelijk in de Duitser gelooft en dat men meer ziet in een jonge ambitieuze rijder die het Vettel wat lastiger kan gaan maken. Met een beetje pech dreigt er voor Vettel weer eenzelfde seizoen als in 2014 waarin hij ineens met een ambitieuze Ricciardo te maken kreeg die hem dat jaar dan ook op alle fronten aftroefde. Vettel maakte destijds aan het einde van het seizoen de vlucht naar voren naar Ferrari. Dit jaar krijgt hij te maken met het volgende aanstormende talent maar wie weet werd de strijder in Vettel in slaap gesust door Kimi en weet Leclerc hem wakker te schudden. Zolang die knikker in zijn hoofd maar rustig blijft en dat vingertje binnenboord. Nou ja, hij mag er weer mee zwaaien als hij gewonnen heeft, maar niet te vaak want het blijft irritant.

Terug naar coureurs.