Fernando Alonso
Geboren: Oviedo 29-07-1981
Aantal GP’s 291
Wereldkampioen; 2005 en 2006
Aantal zeges; 32
Aantal pole posities; 22
Puntentotaal; 1849
Debuut; Australië 2001
Eerste zege; Hongarije 2003
1988-1998 Karten
1999 Formule Nissan Kampioen
2000 F3000
Formule 1
2001 Minardi
2002-2006 Renault
2007 McLaren
2008-2009 Renault
2010-2014 Ferrari
2015-heden McLaren
2017 Deelname Indianapolis 500
2018 Deelname 24H Daytona
Bij zijn debuut in de Formule 1 waren de kenners het wel met elkaar eens, het was niet de vraag of Alonso werelkampioen zou worden maar wanneer hij dat zou worden. Wat goed is komt snel heet het bekende gezegde en dat gold zeker voor Alonso. Amper droog uit de karts stapt hij op 19-jarige leeftijd bij Minardi in en is meteen snel, zover dat met een Minardi gaat natuurlijk, en legt al zijn criticasters het zwijgen op. Komt u dat bekend voor?
Inmiddels zijn wij 17 jaar verder en Alonso is slechts tweevoudig wereldkampioen. Slechts want ook hier zijn de kenners het over eens, het had meer moeten zijn. In 2005 maakt hij hoogstpersoonlijk een einde aan het tijdperk Schumacher. De koning is dood, lang leve de nieuwe koning! Aan het eind van dat seizoen wordt bekend dat Alonso met ingang van 2007 voor McLaren gaat rijden. En dat seizoen zou ik graag uit willen lichten omdat het niet alleen het nodige over Alonso duidelijk maakt maar ook omdat het ons een leuk kijkje achter de schermen van de formule 1 geeft.
In 2006 rijdt hij nog voor Renault en wordt hij voor de tweede maal wereldkampioen. McLaren startte in 2006 met Raikkonen en Montoya maar de eerste stapt in 2007 over naar Ferrari en Montoya gooit al halverwege de kont tegen de krib en blijft na de Amerikaanse GP voorgoed in Amerika. Het Britse team moet voor 2007 op zoek naar een tweede rijder en vindt deze in de persoon van ene Lewis Hamiton. Alonso had in zijn contract de nummer 1 positie bedongen en als wereldkampioen naast een rookie zou dat geen probleem hoeven te zijn.
Al in de eerste race van het seizoen geeft Hamilton zijn visite kaartje af, hij haalt Alonso in de eerste bocht buitenom in. De toon voor een turbulent seizoen werd hiermee gezet. In Monaco komen de eerste irritaties aan de oppervlakte, hoewel McLaren eerste en tweede finisht. In een interview spuit Hamilton zijn ongenoegen over zijn rol als tweede rijder en claimt dat hij had kunnen winnen zonder teamorders.
Een ronde later is het alweer Jantje lacht en Jantje huilt. Hamilton behaalt zijn eerste zege in Canada en Alonso beleeft een gruwelijk weekend waarin hij zelfs door een Super Aguri wordt ingehaald, Alonso wordt slechts zevende. De volgende GP in Amerika wordt weer een prooi voor Hamilton, Alonso uit zijn frustratie met een gebalde vuist richting de pitmuur. In de Spaanse pers wijst Alonso fijntjes op het feit dat hij in een Brits team zit met een Britse teamgenoot en dat alle voordeeltjes daarom naar Hamilton gaan.
We gaan naar ronde 11 van het WK, Hongarije, Hamilton heeft twee punten voorsprong op Alonso en leidt 6-4 in de kwalificaties. De druk is vol op de ketel bij Alonso.
Spygate.
Tussen alle spanningen met de rijders heeft men bij McLaren nog andere zorgen aan het hoofd. De FIA stelt een onderzoek in naar het handelen van Nigel Stepney van Ferrari en Mike Coughlan van McLaren. Lang verhaal kort, Stepney biedt Coughlan bedrijfsgeheimen aan, Coughlan accepteert deze. Ferrari krijgt hier lucht van en kaart de zaak aan bij de FIA. De FIA onderzoekt de zaak en acht Stepney en Coughlan schuldig aan spionage. De FIA kan niet bewijzen dat McLaren van dit alles op de hoogte was en legt het team voorlopig geen straf op. Als er in de toekomst nieuwe bewijzen boven tafel zouden komen dan gaat de FIA de zaak opnieuw bekijken.
Terug naar Hongarije, de kwalificaties naderen de beslissende fase als Alonso een pitstop maakt. Zijn banden worden gewisseld en Alonso is klaar voor zijn laatste kwalificatie ronde. Maar Alonso rijdt niet weg, achter hem staat Hamilton te wachten om ook met verse banden de laatste stint te rijden. Maar Alonso rijdt niet weg, hij wacht en wacht nog wat langer. Pas na 10 seconde rijdt hij weg en kan Hamilton zijn banden wisselen. Maar Hamilton is te laat om nog een tijd neer te zetten, hij komt net een paar seconde te kort. Alonso pakt wel de pole. Natuurlijk wordt Alonso voor zijn actie bestraft, hoewel het tot middernacht duurde tot men met een uitspraak komt, mede omdat McLaren ter verontschuldiging met de nodige nonsens kwam aanzetten.
Alonso moet vanaf P6 vertrekken en Hamilton schuift door naar de eerste plaats. Op zondag wint Hamilton de race. Tussen Dennis en Alonso raken de gemoederen behoorlijk verhit, Alonso eist zijn nummer 1 positie op, Dennis weigert en Alonso dreigt daarop emails over de spygate aan de FIA te overhandigen. Dennis denkt dat Alonso bluft maar belt wel nog dezelfde dag met Max Mosley, baas van de FIA, om te melden dat Alonso hem probeert te chanteren. Dennis denkt dat Alonso bluft en hoopt hiermee de angel uit zijn chantage te halen. In werkelijkheid trekt Dennis het deksel van de beerput helemaal open en Mosley laat de zaak nog eens goed onderzoeken. Mclaren krijgt een megaboete van 100 miljoen en verliest al zijn punten in de constructeurstitel.
En Alonso? Die kreeg na de race in Hongarije spijt van zijn dreigement en bood zijn excuses aan bij Dennis. Hij was nooit van plan geweest de emails vrij te geven.
Dat de verhoudingen nu tot onder het vriespunt zijn gekomen hoeft geen betoog. We gaan door naar de Japanse GP. De GP wordt verreden in de stromende regen en Hamilton danst over het druipnatte asfalt waar Alonso weer eens een off-day beleeft. Hij crasht. Met nog twee races te gaan heeft Hamilton 12 punten voorsprong op zijn teamgenoot. Een race later strandt Hamilton met tot op de draad versleten banden in de mini-grindbak voor de pit ingang. Dennis zou later verklaren dat ze tegen Alonso aan het racen waren en dat ze bang waren dat hij weer een kunstje zou flikken. De laatste race in Brazilie vraagt Alonso aan de FIA om een onafhankelijke toezichthouder die zijn wagen moest bewaken. Hij was bang dat iemand zijn wagen zou saboteren.
Na afloop staan zowel Alonso als Hamilton met lege handen, Raikkonen is de lachende derde en eist de wereldtitel op. Ferrari krijgt de constructeurstitel in de schoot geworpen. McLaren is een illusie en 100 miljoen armer. Met een wagen waarmee ze beide titels binnen konden halen en een wereldkampioen aan boord rekende men zich bij aanvang van het seizoen rijk. Het liep echter volledig uit de hand.
Alonso keert weer terug bij Renault en vertrekt twee seizoenen later naar Ferrari, hij komt een paar maal dicht bij de derde titel maar moet zijn meerdere erkennen in Vettel.
En sinds 2015 is hij weer terug bij Mclaren, alles is vergeten en vergeven.
Prognose 2018.
Alonso is nog steeds snel, laat daar geen twijfel over bestaan. Hij kan ook nog steeds een rotzak zijn zoals veel absolute toppers vaak rotzakken kunnen zijn. Ondanks alle tegenslagen en het mislukte huwelijk met Honda heeft Alonso nog steeds plezier in het racen. Als hij even tijd over heeft stapt hij weer in een kart om onder een pseudoniem aan wedstrijden deel te nemen.
Hij heeft ook een nieuwe uitdaging gevonden in het veroveren van de triple crown, Monaco, Indy 500 en LeMans winnen. Zijn eerste poging op de oval van Indianapolis smaakte naar meer. Ook zijn poging om LeMans te winnen heeft nu definitieve vormen aangenomen. Hij reed al de 24 uur van Daytona als voorbereiding en weet zich inmiddels verzekerd van deelname aan het complete seizoen WEC in de LMP1 klasse, waarin hij voor Toyota LeMans gaat rijden. Het schema van de WEC races werd zelfs speciaal voor Alonso aangepast zodat geen enkele WEC race zou samenvallen met een formule 1 GP.
Fernando gaat het druk krijgen, maar hij zal vooral plezier hebben. Nu nog een goede betrouwbare motor achterin en we kunnen dit seizoen weer genieten van Alonso.